Yarın olmasını istemiyorum çünkü giderek uzaklaşıyor her şey.
Yalnızlık daha da yakınlaşıyor.
Yalnızlık değil bu, senin yalnızlığın daha da yakınlaşıyor.
Biz uzaklaşıyoruz. Tıpkı o terasta son sarılıştan sonra ağlamak üzere olduğumu anlama diye yüzüne bile bakamayıp kendimi dışarı attığım gibi hızlı her şey. 11 gün, az değil.
12. Gün, hiç 12 olmasın.
Ama zamanı durdurabilseydim eğer çok önceden durdurmuştum zaten.
Hiçbir şey yapmam gerekli değil biliyorum, ama zamanın geçişine öylece bakmak çok çaresiz hissettiriyor.
Bana bir şey lazım.
Aradığım şeyi bulacağım, tıpkı sana sarılışları bulduğum gibi
Ama sonra gidecek.
Sonra tekrar arayış sonra başka sonra tekrar arayış. Kısır döngü.
Aramız soğukken kısır döngü hakkında bir şey geçmişti, tatsızdı.Hatırlamıyorum tam olarak. Sadece güzel anılar aklımda kalıyor. Bu hem kötü hemde güzel bir şey.
Bilmiyorum. Hangi açıdan bakarsan değişiyor bu olgu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder