21 Mayıs 2011 Cumartesi

Yaptıklarının Arkasında Duramayacak Kadar Velet.

Neden biliyor musun, nedeni yok çünkü.
Ya hiç özlemiyorsa şimdi o? Ya dayandığım tek şey de boşsa,onun özlediğine inanmak, ya özlemiyorsa hiç.
Nasıl bu kadar çabuk değişiyor anlamıyorum.

Hani biz o akşamın hiç bitmemesini istemiştik ya, vücutlarımızın hiç ayrılmamasını..Başkalarına dokunmak, bakmak,onlarla konuşmak yerine sadece birbirimizin olmak istemiştik ya hani o gün, keşke hiç bitmeseydi.Keşke gece hiç gelmeseydi,o anda kalsaydık sonsuza kadar, sıkılmazdım emin ol.Ben, her şeyden hemen sıkılan ben, senin vücuduna yaslanıp uyumaktan ölene kadar sıkılmazdım.Arada sırada burnuma gelen kokun ve çaktırmadan baktığım dudakların.Gitmeseydim keşke, belki yukarıdakine yalvarsaydım beni kırmazdı bir seferliğine beni şaşırtarak, belki hiç bitirmezdi o anı.Seni almazdı belki.Belki o gülüşün hiç gitmezdi yüzünden.Hani bir gülüşün var ya bugünde öyle güldün hatta, anlatamam ki şimdi..
Bu yazdıklarımı hak ediyor musun çocuk, bilmiyorum çünkü sende şikayetçi olduğum insanlardansın.Şaşırtıcı ki meğersem o insanları sevebiliyormuşum, hemde çok.Hani bitmişti sevgi, hani özlemiyordum, hani artık aklıma gelmiyordun.Ağlamıyordum bir de hani.
Ya da keşke o gün hiç yaşanmasaydı, biz hiç biraraya gelmeseydik ya da, çok güzel olmaz mıydı? Eğer böyle hissediyorsam "son"da, keşke hiç yaşanmasaydı.Bunları düşünmek çok üzücü, bilmezsin sen..
Sen.
Orospunu al bir kenara, belki bizim sarıldığımız o kanepede sevişirsiniz,belki bana sert davranmadığın kadar sert davranırsın ona, özelindim ya hani..Belki de onu hiç incitmezsin.
Beni özlemeni istiyorum, beni sevmeni.
Keşke böyle olmasaydı be çocuk, yalanlarınla bozmasaydın ilişkimizi.Sıkıldım deseydin ben anlardım seni.Ağlardım yine ama,o kıza koşuşunu hiçbir zaman kaldıramazdım.
Bebeğin ya o senin.
Beni tanımıştın biliyorum, az da olsa neye kırılıp neye kırılmayacağımı biliyordun.Yaptıklarını kaldıramayacağımı bilmiyor muydun? Biliyordun tabii ki, neden bu kadar iğrenç bir insan yaptın sen kendini?
Neden benim sevgilimi aldın ki sen elimden?Hemde yalanlarla bitirdin, keşke sadece dürüst olabilmeyi öğrenebilseydin.
Keşke ben söylediklerine inanacak kadar salak olsaydım,hiç üzülmezdim o zaman.
"O beni daha fazla seveceği için bıraktı, 2 ay sonra sonumuz geliyordu zaten, her şey daha kötü olabilirdi canım o benim,uzun bir ilişkimizin olacağını biliyordu başından beri." diyebilseydim.
2 ay değil mi, 2 ay da yalan.Sen hep buradasın.
Ayrılıştan bir gün önce kesinleşmişti gideceğin ama sen 2 haftadır soğuk olmadığını savunduğun halde öyleydin, garip ve mantıksız.Evet gerçekten ben buna kafa yordum, belki daha iğrenç bir şey bulurum da senden daha da soğurum diye.İstemezdim bunu.
Senden nefret de edemiyorum kahretsin ki.Haha artık öğrenmişsindir 'kahretsin'lerimi.
Keşke hiç senden nefret etmek istemeseydim.
3 günde nasıl değiştirebiliyorsan,3 gün bile değil, birbirimize o orospunun yanında sarıldık biz son kez.Nasıl bir adamsın sen ve ben senin için nasıl üzülebiliyorum.
Seni değil yaşadıklarımızı özlüyorum.
Bana sarılışını.
Kokunu,sana ait bir tek kokunu özlüyorum.
İğrençsin sen.
Belki okusaydın "Ama yine de beni seviyorsun" derdin.
Bende "Bilmem seviyor muyum,bilemezsin ki" derdim.
Crazy mi dinlesek n'apsak?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder