Oda karanlık ya ve ben de üşüyorum ya, o yüzden özledim.
Evet, sırf bu yüzden.
Ben uzansam, o yaklaşsa, sarılsam, sarılsa ve uyusak. Bu kadar masum bir şey istiyorum ama imkanı yok. Hayalini kursam da sıcaklığını hissedemem gerçekten. Ne yapalım, şimdiden alıştırmam lazım.
Onu kaybedemem. Kaybetmiyorum.Söylemiştim ya ben paranoyağım diye.
Bütün her şey sevgiye aç olan benden kaynaklanıyor. Elimde değil, engelleyemem.Bana sarılıyken hayalim gerçekleşiyor olsa bile içimde bir karanlık var, o da anlamaz rollerimi iyi oynadığımdan kimse göremez bu karanlığı.
Onun görmesini isterdim ama ne diyebilirdi? Sıkılırdı bir süre sonra.
Bense daha çok ağlardım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder