Dayatılan hayatlara uyulmayınca hepsinin sıçtığımın ağızları beynimi sikiyor.Nefret ediyorum tek bir olguya saplanmış beyinlerden, düşüncelerden.Çok fazla çabaladım mı, hayır.Amına koyduğumun insanları bir susmadı ki harekete geçelim.O ağızları durmadan kendi kafalarındaki doğruları tekrar etti.Hala şikayet ediyorlar.Güya iyiliğimizi istiyorlar.Siktirip gitseler,gidebilseler,onlarsız belki her şey daha güzel.Ben sizden bakışlarımı kaçırmıyorum diyedir belki bana diğerlerinden daha fazla yüklenişleriniz.Hakaretleriniz beni değiştiremiyor,bu yüzden siklemiyorum laflarınızı.Belki siz olmasanız hergün sigara ve alkol kokarım, belki de eve bile uğramam.Ama mutlu olurum.Sonunda geleceğim yer bellidir ama mutlu olurum yinede.Önemli olan da bu değil miydi hayatta?Bana göre öyle.İleri ilerisi ilerisi.Gelecek korkumu sikeyim.Gelecek çok uzak.Öyleyse ne yakınsa bana, onu güzel yaşamalıyım, değil mi? Yanlış düşündüğümü savunamazsın, çünkü bunları değil söylemeye düşünmeye bile cesaret edemiyorsun.Gelecek korkum yok, etrafımdaki götü tutuşmuş koşturanlardır sadece beni teleşa veren.Çabalasam yapamaz mıyım, o küçük beyinlilerin hepsinden daha iyi bir yere gelirim.Zamanında öyle değil miydik babajım?Belki çabalayacağım çünkü "Ben çabalasaydım hepsinden daha iyi olurdum" demek çok küçükçe.Belki çabalayacağım yakında.Kendimi onlara kanıtlamak için değil, eğer kendimi daha iyi hissedeceksem yapacağım.Kimsenin kızışlarıyla, hakaretleriyle yönümü onların beni götürmek istedikleri yere çevirmeyeceğim.Bir an önce sussalar baya hoş olacak.Konuşmadan duramaz ki onlar.
Paradan nefret ediyorum, çünkü her şey paraya bakıyor.
Paran varsa en iyi eğitimi alırsın.
Paran varsa saygınlığın vardır.
Paran varsa her şey daha kolaydır.
Senden aldıklarını hiç bir zaman göremezsin, o kadar körleştirir seni.
En büyük kaybın sana bencilliği getirmiş olmasıdır.
Zorluklardan mutlu olmak kadar güzel bir şey var mı?Bazı insanlar sabırdan yoksun, bu onları küçültüyor.
Sevgilim keşke bana gülün çiçeğini kesip sadece dikenli kısımlarını verse.Evet Addams Family hesabı.Geçenlerde düşünmüştüm bunu, gülü aşkın sembolü olarak görmek ne salak şey lan.Temiz yerlerde değilde pis yerlerde bulunmak daha güzel, sandalyede oturmaktansa çamurun üstünde oturmak mesela.
Neden böyle?Bilirsin, "Ben farklıyım" havalarında söylemiyorum.Belki de herkes böyle hissediyordur da sanki diğer insanlara garip gelir diye söylemiyorlardır.Olabilir.
Ama cidden, neden böyle?
Bence bu daha güzel.Pis şeyler,sabahlamalar,soğuk, birazcık üzgün olmak da güzel.
Belki de sadece karakterdir.Belki çok daha derin şeyler.Düşünmeyeceğim, altından kötü bir şeyler çıkacağı kesin.Korkak.
Böyle olması daha iyi, keşke fazla üşümesem.Yağmuru severim ama.
Evet daha iyi olduğuna inanıyorum.
Kahve de çok severim, sütlü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder