Yanımdaki deli adam sana yazdım bunu, ama sen beni tanımadığın için hatta senin yanındayken bile elindeki kaktüsle çiçekli bir şey olma arasında gidip gelen bitkini sevmekle meşgul olduğun için beni fark bile etmedin,bu yazıları okuman beni görmüş olmanla aynı oranda imkansız.O yüzden sana deli demekten çekinmedim.
Belki deli değildir eğer deliyse mutlu olurum, en azından yakınımda bir yerlerde benden başka deli görmek rahatlatıcı.Beni bilmezsin ki ben aslında deli falan değilim dışarıdan bakarsan, ama ben olmak deli olmaktan çok daha zor.Neden diyecek olursan cevap veremeyecek kadar düğümlenmiş düşüncelerim arasından mantıklı bir şeyler söyleyemem.Sana her şey güzel gelir avare bir deliysen ve eğer ki deli değilken aptal bir insanmış isen normal ruh halindeyken aptal ve mutsuzsan, deliyken aptal ve mutlusundur.Bu en güzel yaşama biçimidir bence.Aptalları hiçbir şey üzemez bilirsin, hiçbir şeyin farkında olmazlar çünkü onlar,hiçbir şeyi takmazlar,isteselerde umursayamazlar da zaten.Mutlu ve gülünç olduklarından yaptıkları anlamsız hareketlere aldırmaz insanlar, beni neden umursamıyorlar triplerine de girmez o,zaten farkında değildir hiçbir negatifliğin.Yitirdiği aklıyla beraber tüm kötü düşünceler de uçmuştur.Bazen imreniyorum onlara, keşke hayatı sadece gülünç bir şeymiş gibi gören bir insan olsaydım,pardon insan değil,öyle bir "deli" olsaydım ama ben senin gibilerden değilim o ayrı yanımda torbanın içine kaktüs koyup otobüse binmiş deli.Sen fazla mı normaldin yoksa ben fazla mi deliydim bilmiyorum, umursamak da istemiyordum ya zaten.Bu nedenle seni deli kabul edip kendimi pasif deli olarak kabul ediyorum.Sen otobüste kaktüsü okşayabilecek kadar cesurken, ben ise 'seviyorum' demekten bile acizmişim.Bana bir şeyler öğrettiğini bilmek istedim deli dost, sana armağanım olsun bu hiçbir zaman okuyamayacağın yazı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder