Saplantı

Yazamıyorum, hayalini de kurmak istemiyorum, senin olmak da istemiyorum, sana sarılmakta istemiyorum.
Siktir,sana hayvan gibi sarılmak istiyorum.
Buradan başlasam sizin o surlara kadar koşarım, öyle bir enerji var.
Kahretsin yine aynı şey oluyor, düzensizlik,kargaşa.
Düne kadar bok götürüyordum şimdi ne sikime bu kadar enerjiğim.Agresiflik değil lan bu, iyice sıçmışım.
İçmek istiyorum,sevişmek istiyorum bir şekilde senin yokluğunu kapatmak istiyorum.
BULDUM! Neden böyle hissediyorum biliyor musun sen?Bilmezsin çocuk,söyleyelim hemen de meraklanma.Seninle olamamanın verdiği tatsızlığı dışarı atmak istiyor beden ve ruh, ama bunu acısız yapmak istiyor.Ruha ve bedene zarar gelmeden seni sızdırmak istiyor yavaştan.Bu iş de böyle enerjiye çeviriliyor.
Rüzgarı yakalamak.İmkansız ama ben deneyeceğim çünkü imkansızlara ulaşmayı düşleyip sonunda üzüleceğimi bile bile bunu düşlemek benim en sevdiğim şeylerdenmiş.Bana acı veriyor ya sonunda, işte sonunda bu çıkmaza ihtiyaç duyuyorsun ne kadar içindeyken istemediğini öne sürsende.Enerjikliğim geçiyor bak, çok değişkenim.Birden sınırsız atak hissettiğimi keşfettim ya, ruh ve beden aslında bana oyun oynuyordu o hissi verirken ama ben onların oyununu bozdum şimdi rahatça zarar görebilirim.Hep derim ya keşke salak olsam ya da çok düşünmesem diye.Düşünmesem zaten en mutlu insandım şimdi.Neden mutluluğun bu kadar önemli olduğunu hala anlayamadım..A! Bak bunu düşünmemeyi öğrenmişim,eskiden daha çok aklımdaydı mutluluk ve dibe vurmuşluğun arasında ki o göze batan kalın çizgi.
Yokluğunu istemiyorum, varlığını isteyip istemediğimi de bilmiyorum.
AMA TEK BİLDİĞİM ŞEY SENİ ÖZLEDİĞİM
ŞU ANDA BUNU HİSSEDEMESEMDE SENİ YARIN ÖZLÜYOR OLACAĞIM, BİLİYORUM.
GEÇTİ DEDİĞİM ANDA BİLE BİR YERDEN ÇIKIYORSUN MAL.
KEŞKE HEP BENİMLE KALSAYDIN
GİTME AMA KALMA DA.
ÖZLEDİM YA GEL
YA DA GELME BİLMİYORUM.
SARIL YA DA SARILMA EMİN DEĞİLİM.
KOKUN.ONA LAF SÖYLEYEMEM

Ah, bir de ne oldu biliyor musun
Dün dibe vurmuş ağlarken,fotoğraflarına bakmak istedim biraz daha sikeyim diye beynimi.Baktım ve hani "o"  gülüş varya, öyle bir fotoğrafının olduğunu fark ettim.Aslında ilk görüşüm değildi o fotoğrafı ama gülüşünü yeni fark ediyorum.Hani insan kaybettiğinin değerini daha sonradan anlarmış ya klişesinin triplerine girmek istemezdim ama giriyorum sanırsam.Girmeyeceğim.Girmedim.

Bir de bugün eski fotoğraflarımıza baktım.Küçüğüz lan baya.Sarılmışız falan.Yüzlerimiz daha yumuşak şimdiki olduğumuzdan.Keşke yeni fotoğraflarımız elimde olsaydı da "2009,2011" klişesini yapsaydık.Haha ne gülünç olurdu.
Sabah aklımda yoktun, şimdi de yoksun.EVET YOKSUN ŞU ANDA BAHSETTİĞİM SEN DEĞİLSİN.
ÇILDIRMADAN BEN GİDİYORUM.
İTİRAF : YARIN ÖZLEYECEĞİM SENİ DEDİM AMA SANIRIM YAZI YAZINCA SENİ DAHA DA ÖZLÜYORUM.
SEVİYORUM SEVGİLİ.