Yarım

Her şey yarım.
Yazı yazmak istemiyorum.
Garip.
Ne gerek biliyorum.Biliyorum biliyorum biliyorum ama yapamam.
Yapacak çok şey var.
Ama duruyorum.
Sessizlik mi, karmaşa mı?
Evde yine tekim, hayallerin gelmemesi için uğraşıyorum.
Başlıyorlar ve farkına varıyorum.Gerçekte tutmaya çalışıyorum kendimi.
Gülüşüm bir anda sönüyor, kendime karşı duyduğum kuşku artıyor.
Ağlamaya başlayacakken şarkı söyleyip yatıştırıyorum kendimi.
Sonra da bir müzik açıyorum.Bu düzen rutinleşti.

Bu kadar kötü olan şey ne.Bu bir soru değil aslında bir cevap.
Kendimi inandıramam.
İnanmak isteyip istememem de her şey.
Daha fazla yazmayacağım.

Öyle zor, öyle zor, öyle zor.