Kendimi görmek istedim o hallerdeyken.
Ve birisi getirip önüme bir fotoğraf koydu.
Dışarıdan bakınca kendime, tüm hissettiklerim bütünüyle anlaşılmasa da yansımış yüzüme, gözlerimde var sadece üzüntü.
Çok arabesk oldu be.
Ama öyle.Başka nasıl anlatılır bilemedim.
Gözlerim meraklı ve "Neden"leri arıyor ve üzgün.Neden bilmiyorum ama üzgün olduğu belli.
Kaşlarım çatık,sinirliyim sanırım ya da düşüncelerime fazla dalmışım.İkisi birlikte de olabilir ki sanırım öyle.
Üzgün,kırılgan,düşünceli,meraklı ve sinirli.Biraz da şaşkın.

Ufak bir şey bile kalmadı da içimde, sadece merak ediyorum gerçekten söylediklerinin arkasında duracak kadar adam mı diye.Değil biliyorum orası ayrı.
Yalan söylediği bariz ama inanmamaya çalışıyorum demiştim ya.
Altından kötü bir şey çıkacak ve ben üzüleceğim, aradığım şey de bu sanırım.Hani demiştik ya severiz diye üzüntüyü.Merak edişim bundandır sanırım, ya da tahmin etmediğim başka şeylerden .
Ama eminim ki geleceğe dair eskiye dönüş yapmak istemem.Bana daha başka lazım, olgun olgun olgun.

Lütfen o şarkıyı dinleme.