Bitmiş

Hızlıca içine çekti.Verdiği zevkle beraber boğazı da yanıyordu, birazdan midesi bulanacaktı.
İlk.
Bütün hepsini içine alıncaya kadar doldurdu aklarını.
Sonra yavaşça çekildi ve beynindeki o garipliği hissetti.
Burnunu tutuyordu, kafasını geriye yasladı ve kapalı olan gözlerini açtı.Keşke her şeyi mükemmel yapabilseydi diye düşündü.Aldatmaca.
Kalbi hızlı atıyordu, bu yüzden de hızla inip çıkan göğüsünü tutuyordu.
Çevresindekiler bir şeyler söylüyordu ama umursamadı.
"Gitti" dedikleri anda iyi olduğunu anlatan bir şeyler yaptı, ne yaptı?Hatırlamıyor.
Hızlıca geldi ve gitti.
O kadar hızlı.Beş dakika bile değil, ancak yarım saniye.
Ona verdiği duygu güzeldi ama onu yaşarken bile ters giden şeylerin olduğunun farkındaydı.
Halbuki sıyrılmak istediği de hatırladıklarıydı.
Şimdi ise onu hem içinde istiyor hem de onu içine aldığı zaman ki histen nefret ediyor.
Yine o "garip" duygudan var.
Hüzün değil, sadece çevresinden uzaklaşmanın verdiği gariplik.Yabancılaşma.
Sadece gidip geliyor.
Arada bir iyi.Arada bir suskun.
Bazen de susmuyor.
Arada bir her şey.Bazen.
"Bende çok, bazen"
Ama artık değil.
Kesintili, aksak vuruşlar.
Tam değil yine hiçbir şey.

İstemiyorum.O anki duyguyu sevmiyorum, istemiyorum.

Bitti.

Bir daha ne zaman mı? Sanırım yaz günlerinden birinde tekrardan.

By the way which one's pink?