Çocuk konsere çıkacaktır.
Kızda tabii ki onun yanındaydı, çok sevdiği sevgilisini neden konserlerinde yalnız bıraksın, onu sahnede görmeyi çok istiyordu zaten, kaçıramazdı.
Çocuk sahneye çıkmadan önce heyecanlıydı bunu ne kadar göstermek istemese de.
Kız onu cesaretlendirici sözler söylüyordu, çocuk fazla tepki vermese de söyledikleri gerçekten işe yarıyordu.
"Mükemmel çalacaksın sahnede,heyecanlanmaya gerek yok.Senin iyi çaldığını biliyorum,diğerleri sadece bunu onaylayacaklar."
Çocuk kızı dudağından öper ve sahneye doğru ilerler.
Kız bütün konser boyunca yalnızca çocuğu izler.Şarkılara eşlik eder, çocuk da kıza bakar, tüm konser boyunca olmasa bile kıza bakar.Milyonlara çalmasalarda kalabalığın çaldıklarını dinlemesi anlatılamaz bir duygudur, çaldıkları topluluğa bakmak çocuğun hoşuna gider, bu nedenledir ki sadece kıza bakamaz.Yoksa aklı ondadır,dünyanın en mutlu adamı gibi hisseder kendini.Sahnede, sevdiği kız onu izliyor.Sevdiğini ve sevildiğini hissediyordur.

Bir anlığına milyonların önünde olduğunu hayal eder,bir gün gerçekten milyonlara çalacağına dair,o kalabalığın kendi yazdığı sözleri hep bir ağızdan söyleyeceğine dair o sahnede kendine söz verir.Kendine o sözü verirken gözlerini kapatmıştır,bir anlığına.

Kız sevgilisinin,sevdiği hatta çok fazla sevdiği adamın orada olmasından ve iyi iş çıkartmasından memnundur,bir çeşit gurur duyuyordur bundan.
__________________________________________________________________

Kız evdedir, içinde buruk bir duygu vardır.Aşk değil,özlem değil anlatamadığı bir şey.Kız bu duyguya "garip his" der.Çocuk yanında değildir uzun zamandır, onu özlüyor mu bilmiyor.En umursamadığı anda en umursadığı halinden bile daha çok özlemeye başlar, sonra durgunlaşır,sonra umursamaz.Bir süre böyle gider bu.

Çocuk konsere çıkacaktır.
Kızda tabii ki onun yanında olmak isterdi, çok sevdiği sevgiliyi neden konserlerinde yalnız bırakmayı istesin ki, onu sahnede görmeyi hep istemişti zaten,kaçırmayı istemezdi ama yapabileceği bir şey yoktu.
Çocuk sahneye çıkmadan önce heyecanlıydı bunu ne kadar göstermek istemese de.
Kız, çocuk tam sahneye çıkacağı sırada hayal kuruyordu, keşke şimdi yanında olabilseydim,onunla konuşabilseydim diye.Hayalini kuruyordu yine,hayalleri bırakmayı ne kadar denediyse de hiçbir zaman kaçamadı.Gerçek olanla gerçek olmayanı ayırt etmeye uğraşmıyordu artık.
Kız sahneye çıkarken çocuğa ne söylerdi diye düşündü.Her halde şöyle bir şey derdi  "Sahnede mükemmel çalacaksın.Senin iyi çaldığını biliyorum,diğerleri sadece bunu onaylamak için buradalar."
Kız dudaklarını tuttu yavaşça, bir şeyler hissettiğini sanarak.
Sadece hayal etti kız, çocuğun sahnede nasıl durduğunu, ne yaptığını, ne giydiğini, neye güldüğünü,çocuğun sesini dinledi,söylenen şarkılara eşlik etti.
Onun sahnedeyken neler düşündüğünü merak etti ve tahminlerinin doğruluğuna inandı.Sahnedeyken milyonlara çaldığını hayal etmişti çocuk ve gözlerini kapatıp bir gün gerçekten milyonlara çalacaklarına dair söz vermişti kendine.
Kız her halde sevgiliyi sahnede gerçekten izleseydi memnunluk duyardı bundan,bir çeşit gurur.

Uykuya daldığı sırada onlarda sahneden iniyorlardı.Kız isterdi ki çocukta kızı hala içinde hissedebiliyordur.
Uyuduğu yatakta huysuzca kıpırdandı ve o tatsız duygular geldikleri gibi geri döndüler hızlıca.