Neden ittiğini görebiliyorum.
Bu sana ait olan neden, senin için o kadar büyük ki, bunu çözene kadar her zaman iteceksin, biliyorum. Bunu gördüğümün, bunun görülebilir bir şey olduğunun farkında değilsin.

Çocuk, o duvarları o kadar kocaman görüyorsun ki içinde hapsoluyorsun, aslında sen tutmasan bütün hepsi yıkılacaklar. Belki bu senin için gerekli bir şeydir.
Neden bu kaygılar içinde olduğunu anlayabiliyorum.
Ve bu kaygıların geçmedikçe duvarlarını da bırakmayacaksın.
Sonrasında o yıkılan duvarların tuğlalarından çok güzel bir hayat kuracaksın,
Benimle ya da bensiz.
Biliyorum.
Etrafında olan herkes çok şanslı olacak.

Senin ışığınla uyanacak birileri.

Sana göre turuncuyu, bana göre kahverengiyi, en ince çizgisine kadar ezberleyecek birileri.

Seninle yeşil çay içecek.

Birileri senin aşkla baktıkların olacak.

Şarkılara seninle eşlik edecek.

Birileri ışıkları kapatıp birlikte hayal kurdukların olacak.

Sen bu uğultulardan kurtulana kadar senin için umut edeceğim.

Ben galiba çok korkuyorum.