Onlar zaten gideceklermiş.
28 Şubat 2014 günü, çoktan planlanmış zaten.
27 Şubat günü kızla tanıştılar.
28 Şubat'ta konuşmadık, akşamında konuşmayı yaptık.
Yani o, o arada kızla planlar yapmış.
Bizim odadan çıkarken, K'yle odadan çıkıp konuşmaya gidecekken, U bir süre gitmedi, bekledi ne yapacağını bilememiş gibi.
Sonra gitti, galiba hemde K'nin odasına gitti.
Biz konuşurken, U odadan dışarı çıktı, bize baktı. Konuşmayı bitirdik mi diye bize baktı, "Artık gitmiyor muyuz, kızlar bekliyor." diye bize baktı.
K'nin acelesi yoktu ama, zaten kafası da çok iyiydi.

Benimle takılmak istemedi çünkü ben onu cinsel olarak tatmin etmiyordum.
O ise çok farklı arayışların içindeydi. Beni en başta "öyle" kızlardan mı sandı? Halbuki önüne gelen her erkekle seks yapan kız tavırlarından çok uzaktayım. Bu davranışını yanlış ya da doğru olarak irdelemiyorum, kiminle seks yapmak istiyorlarsa yapsınlar beni neden başkalarının cinsel hayatı ilgilendirsin ve ben onlar üzerinden doğru ya da yanlış diye yorumlarda bulunayım, bu benim haddim değil. Sadece öyle kızlar daha kolay elde edilirler ve erkeklerin kızlarla konuşmaya başlayınca amaç edindiklerini daha kolay tatmin ettirirler.
K'nin arayışı seksti ama duygusal anlamda da boşluktaydı.
O günün bir önceki günü "Anlatmak istemiyorum zaten anlatmam da." dediği olayı yaşadı, duygusal anlamda her şeyden uzaklaştı. O ruh halini biliyorum, bazen sevgiyle tedavi etmek istersin kendini ama bizim aramızdaki sevgi değildi, o yüzden bana gelmedi ama gelebilirdi de, bana gelmeyi seçebilirdi bu daha mantıklı olurdu.
Şu anda sadece biraz daha aldatılmış hissettim.
Artık onun düşüncelerime karışmasına bu kadar kolay izin vermemem gerek.
Ona sürekli bakmamam gerek.
Onu okulda sürekli aramamam gerek.
Beynimi buna alıştırmam gerek en az bir 21 gün süre.
Sonra onu çok daha az düşünmeye başlayacağım, sonra çok çok daha az.
Sonra bir de bakacağım ki, o artık aklımda sadece bir anıyken karşıma çıkmış.
Neyse. Artık no more.