Bugün "Ben hiç aşık olmadım" dedim.
Ben aslında aşık oldum.
Ben gerçekte var olmayan bir adama aşık oldum.
Kime kızacağım şimdi?
Kendime mi? Oysaki ben kendi dünyamda çok masumdum.
Kendime mi kızacağım yoksa gerçekte var olmayan adamın gerçekte var olan kılıfına mı?
Kılıfına kızmak yanlış olur değil mi? Benim yarattığım gibi olmak zorunda degildi. Zaten öyle de değildi zaten zorunda da değildi.
Ben en iyisi kendi hayalgücüme ve hayalgücüme kendini kaptiran, ona körü körüne inanan bana kızayım.
İlla suçlanacak birileri vardır.
Bir insanın kendisine kızması ne kadar garip. Bana göre bu çok büyük bir ikilem.

Her şeye bir karşıt bulmaya çalışmayın, önce dinleyin sonra biraz da anlamaya çalışın. Kendizden gelenlerle sizi siz yapanlarla çıkan düşüncelerinizi karşınızdakilerin bakış açısıyla karıştırmaya çalışmayın.  Kendinizden ayrılın, başka bir pencere açın.
Sürekli karşı durmaya çalışmayın, bu o kadar da zor değil.