Nasıl geçti, neler oldu? Zaman ben anlamadan geçiyor,
Çok çabuk geçiyor.
İstanbul'u özlüyorum, İstanbul'un kendisinden çok Kadıköy'ü ve Ataşehir'deki rutinlerimi özlüyorum.
Burada hayat İstanbul'dakinden çok daha kolay. İstanbul'da kaos var. Her yerde bir koşuşturmaca, her yerde bir gürültü. Şehirin kendisi karmakarışık, toz duman içinde.
Burada gittiğim yerler belli, gideceğim yerler işaretli, nasıl gidilecekse aynen öyle gidiyorsun.
Trafik hayatımda gerçekten büyük bir stres kaynağıymış, biliyordum, şimdi daha da iyi biliyorum.
Ülkemi, kültürümü, dilimi seviyorum ama içimi acıtıyorlar.
We, the ones who think, know why it hurts.
Kıyaslama yapmayacağım. Daha da için içim acıyor.
Ah güzel ülkem sana ne yapıyorlar böyle?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder