Geldin ve merhaba dedin.
Yine aynı bildiğim kişiydin, seni bildiğimi hatırladım.
Ses tonun, hareketlerin, mimiklerin, gülüşün aynılardı.
Panik anların da aynıydı. Belki de sadece ben anladım.
Farklı olmalarını beklemiyordum sadece seni bildiğimi hatırladım.
Kendini hatırlattın.
Seni özlememişim. Sadece seni hatırladım işte.
Her şey orada başlayıp orada bitti. İkinci bölge, aynı yer, katlar farklı sadece.
İyi ki de o kolyemi takmıyorum bu aralar.
Sen de takmamışsın ya da içindeydi göremedim.
Birkaç bir şey konuştuk sonra seni görebildiğim bir yere geçtin.
Bazen göz göze geldik, ne kadar cins insanlarız.
"Ben sol ön müyüm gel düzelt şunu" Bunu hatırlayınca güldüm.
Otobüs yolculuklarımızı da hatırlıyorum müsadenle. İyi oldu hoş oldu onların da aklıma gelmesi.
Evet çocuklar aklımdan silinmiş olan her şeyi de hatıladığıma göre ben bir "şu" duygulara giriş yapayım hafiften.
Afferin tanrıya.
I will make you mine again little jax.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder