Siz insanlar hep birlikte kendi karanlığınızda boğulun
Ben ise bir köşeye çekilip kendi yalnızlığımda güneşimi bulacağım
Karanlıktan korkarken nasıl aranıza karışırım?
Belki de gözlerimin alışmasından korkuyorum,
Belki de sizin gibi yabanileşmekten korkuyorum
Belki de sizin hakkınızda düşündüğüm her şey aslında kendimde gördüklerimdir
Belki yorulmaktan korkuyorum
Sustum
Çünkü söyleyemedim
Hepsini anlatamadım
Yine içimde kaldı
Yine hepsini anlatamadığımdan içimde fırtınalar koptu
Hey beni dinliyor musunuz?
Tabularınızı alın gidin, ben bir köşeye sakladım onları
Halının altına
Bir gün olur da aniden dışarı çıkarlarsa eğer
Beni nerede bulacağınızı biliyorsunuz ey aklı başındalar
O bahçede sizden uzak olacak ama hayallerimde siz olacaksınız
Gerçeklerim zamanında hayallerimden daha güzel olmuş olacak sonra benden alınmış olacak
Ya da hiçbir zaman güzel olmamış olacak, artık kendi ütopyamda kuracağım yuvamı
Ben daha çok gencim.