Onun içindeki iyiliği görüyorum ve onu battığı yerden çıkarmak istiyorum. Çıkaracağım da.Ona iyi geleceğim.O bunu bilmese de onun şansı benim.
Çevresindekiler onun için üzülüyorlar ama hiçbir sey yapmıyorlar kendilerinin de o bataklığa saplanacaklarından korkuyorlar.O onları da oraya çekermiş.Çok bencilce ama bir o kadar da haklılar.Böyle şeyler kendini bilme meselesi.Yinede en yakınlarının bunları söylemesi üzücü.
Benimse o pisliklerle işim yok artık. Ne cesaretim var ne de kendi soyut dünyamda boğulmak gibi bir isteğim. Korkum beni onlardan uzak tutuyor.Bu iyi bir şey,korku işe yarıyormuş demek.Onu anlıyorum çünkü bende oradayım.Ben sadece şanslıydım çünkü kendi gerçeklerimden kaçacağım derken daha kötülerini gördüm.Onaysa soyutlanmasında yardımcı oluyorlar.
Ben onun gerçekliğine bir neden vereceğim. Burada kalması için bir neden olacağım,belki de tek neden... Kaçmasındaki sebepleri,o kimseye anlatamadığı sebeplerini bir bir dinleyeceğim.
Kim ne derse desin ben onu görüyorum,okuyorum.Onu benden başka kimse oradan çıkarmaya yeltenmez.Onu kimse kurtaramaz,sadece ben.