Sıçmışım.
Yazabilecek bir şey yok.yazamıyorum.
her şey apaçık ortada
kullanılan yine benim ve buna izin verebiliyorum, işin kötüsü anlamadan yapıyorum bunu
ne yapacağım ya
isteklerimle ters gidiyor her şey
ağzıma sıçıyor ne yapacağım ben?
neden? neden istediğim hiçbir şeyi bana vermiyorsun?
neden?sorabilecek tek bir sorum olsaydı sana bunu sorardım, neden?
bazen umurumda olmuyor yaşayıp yaşamadığım,farkındalığımı kaybediyorum
eğer ki üzülecek insanlar olmasaydı çok da umurumda olmazdı burada kalıp kalmayışım
çünkü beni yıkmayı iyi biliyor ve bende toparlanmasını bilmiyorum
çözüm yoksa tüm hayatım boyunca buna katlanamam
sorun hem bende hemde sende
sorun bende olunca zaten ikiside senin sorunun oluyor
neden?
güzel bir şey getir hayatıma bende senin varlığına inanayım
neden?
müzik dinlemekten başka yapacağım bir şey yok
müziğin arkasına saklanıyorum belki de ama o sadece benim en iyi dostum
ve her zaman yanımda olanım
neden?
neden böyle ya
çok daha basit olabilirdi
delirmeye başlıyorum ve delirince söyleyeceğim tek şey "neden" olacak
kendimi avutmaya çalışıyorum ama her şey basbayağı ortada
yapmam gereken bir sürü şey var gene
ama kafamı bir türlü bunlardan arındırıp başka şeylere odaklanamıyorum
belki de onu unutmak için yapıyordur bu piçliği.
ve bende onun kullanıp attığı sürtüklerden biri oldum
ben
bilmiyorum
ben ne yaptım demek
saçma
her şey saçma diyorum gene
eski halime geri döndüm
o iğrenç hislerle kaplı ben
neden?
manası yok çünkü açıklayamazsın
bana verilen bütün roller pismiş
en pislerini bana vermişler
bende bir şey diyememişim,sadece yer almak istemişim
neden
ne yapmalıyım
bu histen kurtulmak değil bu hissi onarmak istiyorum
ve çözüm yolu da hiç o kadar temiz değil
nasılsa iğrenç biriyim ben, ne fark eder ne yapmışım, daha çok üzülmüşüm ya da mutlu olmuşum
zaten imkansız bir şey benim mutlu olabilmem
mutlu kalabilmem
neden? oradaysan sana senelerdir sorduğum soruyu kaçmak yerine cevaplarsın
orada mısın
bazen sana inanıyorum ama yoksun
varlığını göstermiyorsun bana,beni iğrenç şeylere sürükleyip sonrada sana teşekkür etmemi bekleyemezsin
her şeyi kendi kendime yaptığımı itiraf edemiyorum
belki de sende bunun bir parçasısındır belki de ben sadece buradaki suçluyumdur
bilmiyorum
ama tek suçlu olan sensin bir konuda,ben burada olmayı istemiş miyim ki beni küçük oyununa dahil ettin?
lütfen bir şey olmalı
sana yalvarıyorum eğer oradaysan
lütfen artık o iğrenç deneylerini benim üstümde deneme
başkasında da deneme
bilmiyorum sen bulamaz mısın bir yolunu?
lütfen artık yoksa donacağım üşümekten
bu histen nefret ediyorum
ve zorla gözümün önünde bana bir şeyler göstermeye çalışıyorsun
neden?
neden hiçbir şey basit değil? neden işler bana gelince birden karmaşıklaşıyor?
neden ben bu iğrençliğe bulanmış hayatımı yaşamak zorundayım?
zorunda mıyım?
27.
neden basit olmadı? aslında senaryo yazma hakkını bana verseydin ben senin o karmaşık kafandaki her şeyi basitleştirirdim.
neden
ben delireceğim ve benim neden? diye sorduğumu merak edeceksiniz
ya da çoktan delirdim
kimsenin beyninde böyle şeyler dolandığını sanmıyorum
yazamadığım onca renk onca şekil
siyah beyaz düz ya da karmaşık
açıklayamadığım onca delilik
neden
bir şeyler oluyor ama ben farkında değilim
giderek uzaklaşıyorum çünkü, giderek bulanıklaşıyor
peki ne yapacağım şimdi
bir şey yapmam mı gerek yoksa öyle durup beklemem mi
bazen beklemek gerekiyor bazen de harekete geçmek
bazı insanlar nerede ne yapacaklarını çok iyi biliyorlar
benimse tek bir fikrim yok
o kız şimdi ne mutludur, en mutlu günüdür
bense neredeyse duygusal hiçbir şey yaşamışlığım olmayan bir erkek parçası için neler yaşatıyorum kendime
her neyse zaten ben en iğrence layığım, bunları yaşamışım yaşamamışım bir şey fark etmiyor
zaten yaşayıp yaşamadığımın farkında değilim
ben neden böyleyim
daha basit olabilirdi
bir şeylerin olması gerek çünkü hastalıklı beynim ve dışımda taşıdığım kılıfım artık katlanamayacağız
umurumda olması mı gerek olmaması mı
bazı insanlar çok iyi bilirler umurlarında olup olmaması gerektiğini
benimse düşünecek bir şeyim yok
neden böyleyim
daha basit olabilirdi

bir gün cesaretimi topladığımda hiçbir zaman bunları yaşamayacağım ve sizin küçük dünyanızı bana verilen o daracık yerden izleyeceğim.