Eski yazılarımı okudum ve beni  bunalttılar. Kim bilir o zamanlar ben kendimi ne kadar bunaltıyormuşum.
Daha doğrusu hissettiklerim beni ne kadar daraltıyormuş.
Düşüncelerimi, davranışlarımı, yaşantımı. Daraltıyormuşum.
İyi ki şimdi o hisler içerisinde kaybolmuş halde değilim.
Şu anda farklı, yine zorlukları olan ama en azından daha net hisler içerisindeyim.
Tek zorluğu özlem. "Long distance relationship"
Ama geri dönüp bakınca keşke dediğim hiçbir şey yok. Kaldı ki o bunalışların bana hayata, kendime ve ilişkilere dair pek çok şey öğrettiğini görüyorum.
Eskiden olduğumdan çok daha güçlüyüm, kendimin farkındayım ve ayaklarım yere daha güvenli basıyor.  Ah Antwerp, I've learnt so much from you, I've gained so much from you.
Bütün bu içinden geçmiş olduğum sürecin bu doğrultuda evrileceğinin de farkındaydım ve bunun için de seviniyordum. Şimdi olduğum yerden mutluyum fakat geleceklere karşı her zaman tetikteyim.
I am more aware of myself and my surroundings.