Why not me

Ne kadar gel dediysem o kadar gitti.
Geldiyse de beni bir bütün istedi, parçaladı, yine gitti. Parçalarımla büyüdü.
Işık. Altın sarısı
Zifirlere buladı. Simsiyah, parça parça
Okyanusları zifir kapladı şimdi
Yansımalar, tek bir gölge
Kiminle olacaksa ışık saçacak o, demiştim çokça zaman önce
Bir bana gelmedi
Bir benimle parlamadı
Bir benim mavilerime karışmadı
Şimdi ne önemi var?
Çoktan sona gelmişiz, bu cümlelerin ne önemi var?

Just because I have feelings for you, it does not make you my god.
Fuck off.
I hate you.
One day even this hate will fade away and I will pity you.

I just want to go.

Why I was so desperate in the first place? Why am I so weak?
Why am I so weak?
Why I can't get rid of this disgusting feeling?

YAZMAK HİÇBİR İŞE YARAMIYOR
BURADA BU İĞRENÇ HİSLE NE YAPACAĞIMI BİLEMEDEN OTURUYORUM
BURADA BU HİSLE SIKIŞTIM

Ne yapayım şimdi?
Oturup ağlayayım mı?
Ard arda sigaralar mı içeyim?
Kime anlatayım artık seni?
Daha ne kadar kendimi küçük düşüreyim?
Ne kadar kendimi suçlayayım daha?
Ne zamana kadar böyle hissedeyim?
"Bir gün" ile başlayan cümlelerle kendimi mi avutayım?
Her şeye gözümü mü kapatayım?
Ne yapayım şimdi ben?
Nereye gideyim ne yapayım bu geceyi nasıl geçireyim
Ne yapayım?

"Cosmos" dersi ile beraber çok severek aldığım "Müzik Sosyolojisi" adlı dersimin yarın finali var. Öz saygım yüüzünden dersi AA'yla geçmem lazım ama tabii ki bir şey "zorunluluk", "sorumluluk" olarak yapılıyorsa insan ondan kaçıyor.
Kaçıyorum.
Hala başlamadım.
Üstelik Erasmus işlemleri yüzünden  vizeden sonra çokça ders kaçırdım istemeyerek. Arzum ev telefonundan aradı. Nostaljinin teknolojisine bakar mısınız.
Şimdi çalışmaya nereden başlasam acaba.
Telefonumun bataryası bozuldu, telefonumu açamıyorum. Yarın sabahtan batarya almaya gideceğim. :) Final 13.30'da. Okula yarım saat önceden gideyim diyorum.
Neyse gidip başlayacağım.
Better than never. Bye.

Ay gittin mi? 

Durun gitti galiba                                                                   Hide&Seek

Gitmiyor lanet olsun 

GİTMİYOR

İstemiyorum. Onu tanımak da istemiyorum. Onun varlığından haberdar olmak istemiyorum. Onun var olduğunu bilmek istemiyorum. 

İSTEMİYORUM 

Hiç aklına 

Gelmiyorum İŞTE

GELMİYORUM 

Çıldırdığımı biliyor mu hala, hiçbir zaman anlayabilmiş miydi

ÇILDIRDIĞIMI 

Başka bir insan için bunları hissetmenin nesi mantıklı? DEĞİL.

MANTIKLI DEĞİL! DEĞİL! DEĞİL! NEDEN BENİM KONTROLÜMDE DEĞİL? 

Benim kontrolümde mi?

HALA

Neden gitmiyor 

Gitmek zorunda, neden zorunda?

Neden gitmek zorunda?

Neden unutmam GEREK

Neden herkes "HALA MI" DİYOR

SİZE NE! 

Kendimden kopmaya başladım. 

Onun için hem fazla, hem de değil

Zaten hiçbir zaman bilmedik. Bilmiyorum.

O biliyor muydu? Yok, o her şeyden bihaber olandı. 

Hiçbir zaman bir tutarlılığı oldu mu? Garip biri o, karışık biri, aslında çok da düz biri. İşte, ortası yok.

Hem akıllı hem salak. Hem yakışıklı hem çirkin. Hem düşünceli hem düşüncesiz. Hem bencil hem açık. Hoş sohbettir ama kötü şakalar yapar ama yaptığı kötü şakalar bile nasıl oluyorsa garip bir şekilde komik gelir. Daha fazla ondan bahsetmeyeceğim.

Daha fazla ondan bahsetmeyeceğim mi? Bütün yazılarım ona adanmış. Neyin kararı şimdi bu?

Hiçbirinin ortası yok onda. Neden. Ben. Seni. Aldım. Bu. Kadar. Büyüttüm. ?.

Neden diye sorma Sena. CEVABINI BİLİYORSUN.

Bu daha ne kadar devam edecek? -HAYIR!

BENİM ELİMDE DEĞİL. -HAYIR.

İpler elimdeyken verdiğim kararları gördük. Şimdi meyvelerini yiyoruz.

Ne yapacağım? 

Nereye kadar saklayacağım, benimle ne zamana kadar kalacak? Gitmesin ve gitsin.

Gelmesin ve gelsin.

Çok saçma. 

O.

Sanrılar.

Gelmesin.

Soğuk bir yaz akşamı

Sigara elimden düşmüyor, sigarayla yazı yazması zor oluyor belki o yüzden yazmıyorumdur.

Ben hep kendimi kandırmamaya çalıştım ama bir yandan da içimdeki o umudu atamadım.

Her o umut beslendiğinde en kötüsünü düşündüm. Başka seçeneğim var mıydı bilmiyorum. Bütün ipler onun elindeydi, duygularıma onun tavırlarına, söylediklerine, onun hislerine -tahmin edebildiğim kadarıyla, bir de en kötüsüne odaklandığımı var sayarsak...- göre yön vermeye çalışıyordum.

Neyse geçelim bunları.

Hala nasıl oluyor da onun için ağlayabiliyorum? Hala utanmadan onunla planlar yapmaya uğraşıyorum. Hep ben uğraşıyorum. Kendi içimde. Bazı zamanlarda çok da istekli gözükmemeye çalışıp ona da söylüyorum. Onun tarafından nasıl algılanıyor bilmiyorum. Pek de ciddiye alınmıyorum sanırım. Bak yine en kötüsü...

Neden bu kadar karmaşık olmak zorundaydı?

Aslında o kadar da karmaşık değil olay. Bir taraf seviyor bir taraf sevmiyor. Bu kadar basit.

İşte bu kadar basit. 

Bunu kabul etmek istemiyorum içten içe. Kendimi kandırdığım zamanlarda kendime açık da davranıyorum.

Soğuk bir yaz akşamı. Onu hatırladığımda hissettiğim şey bu. Soğuk bir yaz akşamında hissettiklerim. 

Bir başkası tarafından sevildiğini, bir başkasını sevdiğini ve bir ilişki kurabilme ihtimalinin olduğunu bilmek, evet, üzüyor. 

Azalmıyor. Nasıl azalmıyor? Neden gitmiyor, bilmiyorum. 

İçimde hala bir umut var mı onu bile bilmiyorum artık. Hislerim, düşüncelerimi bilmiyorum, bana dönmüyorlar. Onları uzun bir zaman önce kendimden uzaklaştırdım. Uzaklaştıramadım aslında, yok saydım. Evet hislerimi ve düşüncelerimi uzun bir zamandır yok sayıyorum ve artık onlara karşı bir seçiciliğim kalmadı. Şaşkınlık içinde bu hislerin kaynağını bilmeden onları bastırabildiğim kadar bastırmaya çalışıyorum. Şu anda olduğu gibi bazen küçük bir dokunuşla patlayıveriyorlar.

10 Mayıs 2015 onunla geçirdiğim en güzel gündü. O günün akşamı da soğuktu. En azından bana üzerindekini vermişti. 

Şu anda soğuktan titriyorum.

O kadar umurunda değilim ki. Beni o kadar sevmiyor ki.

Bunların olmasını da ben sağladım. 

Onunla görüşmemek benim için iyi olacaktı. En azından o zaman bundan çok emindim. 

Salağın tekiyim.

Hislerim aynı kaldı, tek olan şey onu kendimden daha da uzaklaştırmak oldu. 

Belki de onu hiç adam yerine koymayıp var olan şeyleri anlatmamalıydım. 

O'na.

5 seneden uzun bir süredir aklımda olan adama.

Ne istiyorum? Evet şu anda biliyorum ne istediğimi ama buraya yazmayacağım. Utanıyorum. Sizden(?) değil, kendimden.

Aklına geliyor muyum acaba diye düşünüyorum elbette. Aklına geliyor muyum, aklına ne şekilde geliyorum ve aklına geldiğimde ne hissediyor, ne düşünüyor.

Birazcık bile olsa üzülüyor mu.

"I'd like to be someone you could finally learn to love again" Heart of Chambers - Beach House

İşte böyle. Hala azalmadı, hala bitmedi. Öyle ya da böyle. Olmayışıyla hala burada.

Why I just cannot win with you?

He does not love you.
You have to accept it.

He does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you someday he might love me he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love he does not love you our time will come he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you he does not love you

Is there an end for this?

No matter of what I can't stop dreaming.

HE DOES NOT LOVE ME! OUR TIME WILL NEVER COME.

I feel like something is very wrong right now. What is it? Why do I feel like this all of a sudden?

Ben kedi miyim?