Lise yıllarından bir anı.
Keşke sadece bir anı olarak kalmasaydı.
Ne de güzel yaşanmamışlıklar vardı. Yine hayaller hayaller hayaller.

İnsan cesur olmadıkça boşa yaşıyor.
Ben çok mu istiyorum her gün aynı yere gidip geleyim?
Gezmek istiyorum, başka bir şehre yerleşip oradan sıkılıp diğer şehre yerleşmek istiyorum.
Bambaşka insanlar tanımak istiyorum, ufkumu açan insanlar.
Sürekli aynı muhabbetlerin çevresinde dolaşan insanlardan kopmak istiyorum.
Bir enstrüman çalmayı öğrenmek, mesela piyano, çok güzel olurdu.
Geleceğe dair pek bir hedefi olmayan rahat bir grupta şarkı söylemek istiyorum.
Kendi paramı kendim kazanayım bir de. Belki çeviri yaparım, akşamları da bir barda çalışırım.
Bir de motorum olsun oh.

Hayaller hayaller hayaller.
Bazıları o kadar da uzak değiller.
Hiçbiri uzak değil aslında, hepsi elimin ayarında.
Dozu fazla kaçırmayalım ama sakın! Yoksa sonra hayatı yaşarız falan aman nolur nolmaz (!)