Bir insanla herhangi bir problem yaşadığımda eskiden sürekli kendimi suçlardım, kendimi eleştirirdim, karakterimde zayıf noktalar arardım ve zayıf noktalarım olduğuna kendimi inandırırdım.

Fakat şimdi görüyorum ki ben gerçekten çok güçlü, sevecen, karşısındakini ne olursa olsun sevmeye uğraşan yardımsever biriyim.

Bazen bu yardımseverliğim korkunç boyutlara çıkıp beni sarhoş edebiliyor, öğrenmeye başladım.Öğrendim.

Bunları kendimi övmek için yazmıyorum, bunları farkındalığımı somut bir şeye dönüştürmek için yazıyorum.

Tabii ki zayıf noktalarım yok değil ama ben kusursuz olmak zorunda değilim.

Bazen karşımdakine o kadar çok güveniyorum ki bu beni saf biri yapıyor, öğrenmeye başladım.