24 Haziran 2013 Pazartesi

Çünkü özlüyorum anlıyor musun?
Hiç tanımadığın birini nasıl bu kadar özlersin? Nasıl bu kadar düşünceleri derinden etkileyebilir seni.
O benim Ata'm.Keşke onu buraya getirmenin bir yolu olsa, onunla konuşmak ne kadar büyük bir şey olurdu.
Ona içinden değilde, yüzüne karşı teşekkür edebilmek.
Ah Ata'm biliyorum görüyorsun.Neler hissediyorsun acaba?
Sen gençlikle gurur duyuyorsun Ata'm.
Küçükken okulda öğle teneffüsleri Sarı Zeybek'i izlerdik.Sınıf dopdolu olurdu, kimse çıkmazdı.
Herkes o "son balo" da ağlardı.Hıçkıra hıçkıra.Bende ağlardım.Televiyzonun üstünde her sınıfta olduğu gibi fotoğrafın vardı.En çok sevdiğim fotoğrafındı o.
Onun çocuğuyum,onun genciyim,onun izindeyim.
Biz o antları laf olsun diye vermedik.
Birinci vazifemi iyi bilirim, aklıma kazınmış, bilirim.
Zaten hangi çılgın bize zincir vurabilir?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder