Her o şarkıyı dinlediğimde aklıma sen geldin bu yüzden o şarkıyı çok dinledim.
29 Eylül 2011 Perşembe
18 Eylül 2011 Pazar
D
Zaman geçtikten sonra hiçbir anlamı kalmıyor
Ya da sen öyle olduğunu sanıyorsun
Melodilere saklanmış oluyor her bir his
Dinlediğinde teker teker içinde beliriyorlar
Pişmanlıkların,yapamadıkların,korkuların
Ya da o melodilere ne saklandıysa
Ya da senin içinden neleri çıkartabiliyorlarsa
Seni ikna edecek ne var
Ya da olduğun yerden canlandıracak
Nerede olduğunu bilmiyorsun,bildiğin tek şey ne kadar ihtiyacın olduğu
Çok geç olmadığını bilmen seni durgunlaştıran
Ve bu his seni ele geçirdiğinde saplanıyorsun
Hiçbir şey kıpırdatamıyor,biliyorum
Bazen hatırlaman gerek
Kendine gelmen gerek
Sende biliyorsun
Daha sonra eski durgunluğuna geri dönebilirsin,zaten buna izin vermez o
Ama ya şimdi?
Ya da sen öyle olduğunu sanıyorsun
Melodilere saklanmış oluyor her bir his
Dinlediğinde teker teker içinde beliriyorlar
Pişmanlıkların,yapamadıkların,korkuların
Ya da o melodilere ne saklandıysa
Ya da senin içinden neleri çıkartabiliyorlarsa
Seni ikna edecek ne var
Ya da olduğun yerden canlandıracak
Nerede olduğunu bilmiyorsun,bildiğin tek şey ne kadar ihtiyacın olduğu
Çok geç olmadığını bilmen seni durgunlaştıran
Ve bu his seni ele geçirdiğinde saplanıyorsun
Hiçbir şey kıpırdatamıyor,biliyorum
Bazen hatırlaman gerek
Kendine gelmen gerek
Sende biliyorsun
Daha sonra eski durgunluğuna geri dönebilirsin,zaten buna izin vermez o
Ama ya şimdi?
14 Eylül 2011 Çarşamba
10 Eylül 2011 Cumartesi
En ufak bir sızıntı bile beynimi parçalamaya yetiyor.Bu kadar esnek olamam,kırılgan demiyorum sadece esnek.Yavaş yavaş eski haline döndürebiliyorum,iyileştirebilirim ama sonra yine bir yerlerden sızıyor ve ben yine iyileştiriyorum, yavaş yavaş.Şunu düşünüyorum 'ya çok daha büyük bir şey gelirse' nasıl çözümleyeceğim o zaman?Kırılgan tarafım mı ortaya çıkacak?Hayır,sadece iyileştirmesi daha da uzun sürecek ama geri döneceğim.Beynimi parçalamaya yetiyor ama yerlerine geri koyabiliyorum.
Her şeyin düzgün olması gerek eğer bana dışarıdan bakarsan ama bir şeyler ters ve bunu bilemezsin düşüncelerime girmediğin zaman.
Karanlığa girmek ister misin?Sanmıyorum.
Belki de bu yüzden bu sancı.
Sen istemediğin için.
Neyse bugün de seni yok saydığımı sanacağım.
Her şeyin düzgün olması gerek eğer bana dışarıdan bakarsan ama bir şeyler ters ve bunu bilemezsin düşüncelerime girmediğin zaman.
Karanlığa girmek ister misin?Sanmıyorum.
Belki de bu yüzden bu sancı.
Sen istemediğin için.
Neyse bugün de seni yok saydığımı sanacağım.
7 Eylül 2011 Çarşamba
Özlüyorum.
Bu kadar yalnız hissetmemiştim
Ve gidiyorlar biliyorsun değil mi?
Sen de böyle hissettin mi hiç?
Yalnız hissetsen de değişmiyor
Yazdığıma göre yanlış giden bir şeyler var
İçimde
Olan bitenden anlam çıkartıyorum
Çünkü düşünüyorum
Alı konulmaz bir refleks bu
Hepsi aynı anda oluyor
Umursamasam da bir yerlerde duruyorlar
Ve biliyorum beni bekliyorlar
Doğru zamanı kolluyorlar
Neden ben?
Diğerlerine hiç böyle şeyler olmuyor, biliyorum
Onlar mı sıkı tutuyorlar ağızlarını
Yoksa ben mi çok düşünüyorum
Çok düşünüyorum ama düşünmemek elimde değil
Ya da belki onlara olmuyor
Çünkü düşünmek için beyinleri yok
Harcanmışlar
Tepki göstermek gerekli değil
Bazı şeyler bağlanmakta
Ama anatomim buna izin vermiyor
Bazı yarım kalmışlıklar ele veriyor bağlılıklarında
Hissediyor musun?
Sende hissediyorsan sorun değil
Bana sadece bir şey lazım,ne olduğunu bilmiyorum artık tanıyorsun beni
Sadece benimle ilgili yanlışlıklar var
Çarpık ve saplantılı beynim
İtiraf eden ama saklanan
Kabul edebilen ama saklanan
Anlıyor musun?
Anladığını sanmıyorum
Çünkü benim gibi hissetmediğine eminim
Bir şey lazım da değil artık
Sadece kurtulmam gerek
Her yaşanan ve geçen gün için seviniyorum bittiği için
Yaklaştığımız için
Beynimi kemiriyor bazen
Ama hiçbir zaman istenen olamayacağım
Tek başıma olup kendimi kandıracağım
Hiçbir zaman bir birliğin parçası olamayacağım
Bir gün tek başıma düşünerek delireceğim
Ki düşüm bu, tek istedeğim
Lütfen birileri ya da birisi ya da bir enerji bile olabilir gelsin ve bunu dindirsin
Bu hisle doğmuşum ve giderek katlanılmaz hale geliyor
Evet hala
Elle tutulur bir şey olmamasına rağmen
Ben bunu hissediyorum
Bazen bunu uyandıran bir ses oluyor
Ya da yabancı bir şey
Ya da bir insan
Bana bu duyguyu verdikleri için hissedemiyorum
Hissedemediğim için onlar sonlarını bulacaklar,biliyorum
Ve ihtiyacım var anlıyor musun?
Anlamadığını biliyorum.
Belki delirdiğimde benimle alay etmek için durursun ve beni dinlersin
Ve o gün beni anlarsın
Beni anlarsın çünkü sen de delirmeye yüz tutmuşsundur
Bu kadar yalnız hissetmemiştim
Ve gidiyorlar biliyorsun değil mi?
Sen de böyle hissettin mi hiç?
Yalnız hissetsen de değişmiyor
Yazdığıma göre yanlış giden bir şeyler var
İçimde
Olan bitenden anlam çıkartıyorum
Çünkü düşünüyorum
Alı konulmaz bir refleks bu
Hepsi aynı anda oluyor
Umursamasam da bir yerlerde duruyorlar
Ve biliyorum beni bekliyorlar
Doğru zamanı kolluyorlar
Neden ben?
Diğerlerine hiç böyle şeyler olmuyor, biliyorum
Onlar mı sıkı tutuyorlar ağızlarını
Yoksa ben mi çok düşünüyorum
Çok düşünüyorum ama düşünmemek elimde değil
Ya da belki onlara olmuyor
Çünkü düşünmek için beyinleri yok
Harcanmışlar
Tepki göstermek gerekli değil
Bazı şeyler bağlanmakta
Ama anatomim buna izin vermiyor
Bazı yarım kalmışlıklar ele veriyor bağlılıklarında
Hissediyor musun?
Sende hissediyorsan sorun değil
Bana sadece bir şey lazım,ne olduğunu bilmiyorum artık tanıyorsun beni
Sadece benimle ilgili yanlışlıklar var
Çarpık ve saplantılı beynim
İtiraf eden ama saklanan
Kabul edebilen ama saklanan
Anlıyor musun?
Anladığını sanmıyorum
Çünkü benim gibi hissetmediğine eminim
Bir şey lazım da değil artık
Sadece kurtulmam gerek
Her yaşanan ve geçen gün için seviniyorum bittiği için
Yaklaştığımız için
Beynimi kemiriyor bazen
Ama hiçbir zaman istenen olamayacağım
Tek başıma olup kendimi kandıracağım
Hiçbir zaman bir birliğin parçası olamayacağım
Bir gün tek başıma düşünerek delireceğim
Ki düşüm bu, tek istedeğim
Lütfen birileri ya da birisi ya da bir enerji bile olabilir gelsin ve bunu dindirsin
Bu hisle doğmuşum ve giderek katlanılmaz hale geliyor
Evet hala
Elle tutulur bir şey olmamasına rağmen
Ben bunu hissediyorum
Bazen bunu uyandıran bir ses oluyor
Ya da yabancı bir şey
Ya da bir insan
Bana bu duyguyu verdikleri için hissedemiyorum
Hissedemediğim için onlar sonlarını bulacaklar,biliyorum
Ve ihtiyacım var anlıyor musun?
Anlamadığını biliyorum.
Belki delirdiğimde benimle alay etmek için durursun ve beni dinlersin
Ve o gün beni anlarsın
Beni anlarsın çünkü sen de delirmeye yüz tutmuşsundur
4 Eylül 2011 Pazar
Bazen çok dramatikleşiyorum hoşuma gitmiyor.
Neden belirli kurallar vardır?İnsanlar istedikleri gibi yaşamaktansa rutine uymayı tercih ediyorlar.Oysaki bize verilen bu hayatı kendini hep "mutlu" tuturak geçirmek en güzelidir.Tekrardan açmayacağım mutlu ve mutsuz olmanın arasında ki git gel sorunlarımı çünkü içinden çıkamıyorum ve artık bunu düşünmüyorum.İnsan yapısıyla ilgili sadece, yüzeysel bakıp derine inmemek en iyisi.İnsanın kendini mutlu tutmasından kastım şu,üzücü nedenler olacak,ben kasıtlı olarak insanların kendilerini mutsuz etmelerini anlamıyorum.
Aslında yazarken düşünüyorum da 'rutin' dediğim şey kendini mutlu etmek için verilen bir süreç,sabır gerektiren bir maraton.Eğer sende istiyorsan herkesin istediği şey gözünde çok daha değerlenir.Beynimde bir çok ses dolanıyor,hiçbirini umursamıyorum.Sadece ben varım,benim sesim,benim düşüncelerim.
Onu isteyip istemediğimi bilmiyorum ama o duygumu tatmin etmek isterim.O sürece katılacağım ve elde edeceğim,sonra ondan da fazlasını elde edeceğim.Sabırlı olacağım ve sonunda mutlu olacağım.
Neden mutlu olmak bu kadar önemli?
Senden açıklama beklemiyorum çünkü sende benim bildiğim kadarını biliyorsun.
Ve ne düşünüyorum biliyor musun?Kendisini oluğundan çok daha fazlaymış gibi gösteren insanlardan nefret ediyorum.Senin söylediklerinin tersine bir karşılık vermek için yırtınan,onlara anlattığın zayıf taraflarını -onlarda senin gibi hissetseler bile-sana söyleyemeyecek kadar zayıf olduklarından kendilerini olmadıkları gibi gösteren insanlardan nefret ediyorum, "aslında öyle değil" diye başlayan cümlelerinizi kurarken bir yandan da şunu biliyorsunuz ki söyleyeceğiniz düşünce size ait değil,o cümleyi sadece zayıflığınızı örtmek için kuruyorsunuz.
Ve şimdi bu söylediğime karşılık sakın "aslında öyle değil" diye başlama çünkü biliyorsun ki açıkça bu böyle.
Neden belirli kurallar vardır?İnsanlar istedikleri gibi yaşamaktansa rutine uymayı tercih ediyorlar.Oysaki bize verilen bu hayatı kendini hep "mutlu" tuturak geçirmek en güzelidir.Tekrardan açmayacağım mutlu ve mutsuz olmanın arasında ki git gel sorunlarımı çünkü içinden çıkamıyorum ve artık bunu düşünmüyorum.İnsan yapısıyla ilgili sadece, yüzeysel bakıp derine inmemek en iyisi.İnsanın kendini mutlu tutmasından kastım şu,üzücü nedenler olacak,ben kasıtlı olarak insanların kendilerini mutsuz etmelerini anlamıyorum.
Aslında yazarken düşünüyorum da 'rutin' dediğim şey kendini mutlu etmek için verilen bir süreç,sabır gerektiren bir maraton.Eğer sende istiyorsan herkesin istediği şey gözünde çok daha değerlenir.Beynimde bir çok ses dolanıyor,hiçbirini umursamıyorum.Sadece ben varım,benim sesim,benim düşüncelerim.
Onu isteyip istemediğimi bilmiyorum ama o duygumu tatmin etmek isterim.O sürece katılacağım ve elde edeceğim,sonra ondan da fazlasını elde edeceğim.Sabırlı olacağım ve sonunda mutlu olacağım.
Neden mutlu olmak bu kadar önemli?
Senden açıklama beklemiyorum çünkü sende benim bildiğim kadarını biliyorsun.
Ve ne düşünüyorum biliyor musun?Kendisini oluğundan çok daha fazlaymış gibi gösteren insanlardan nefret ediyorum.Senin söylediklerinin tersine bir karşılık vermek için yırtınan,onlara anlattığın zayıf taraflarını -onlarda senin gibi hissetseler bile-sana söyleyemeyecek kadar zayıf olduklarından kendilerini olmadıkları gibi gösteren insanlardan nefret ediyorum, "aslında öyle değil" diye başlayan cümlelerinizi kurarken bir yandan da şunu biliyorsunuz ki söyleyeceğiniz düşünce size ait değil,o cümleyi sadece zayıflığınızı örtmek için kuruyorsunuz.
Ve şimdi bu söylediğime karşılık sakın "aslında öyle değil" diye başlama çünkü biliyorsun ki açıkça bu böyle.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)