Niye beni onun beni sevdiği gibi sevmedin?
Her şey çok güzel olurdu o zaman, her şey çok daha kolay olurdu.
Kendimi bu kadar hırpalamazdım, kendimi senden bu kadar kaçırmazdım.
Ben seni çok güzel sevdim. O sevgiyi yakmak için de çok uğraştım.
Şimdi o sevgiden geriye kalanlara bakınca içim acıyor ve bütün bunlar için seni suçluyorum.
Neden beni de benim seni sevdiğim gibi sevmedin. O zaman hiçbir şeyden korkmazdım, şu anda bahanem olan her şey seni sen yapan sevdiğim, tolere ettiğim küçük detaylar olurdu. Kendimi senden soğutmak için "kullandığım" nedenler gözümde o kadar küçülürdü ki belki farklarına bile varmaz, varsam bile belki bunlara birlikte güler geçerdik.
Evet senden istediğim şey az buz değil.
Evet seni unutmak icin kendime psikolojik oyunlar oynadım, seni unuttuğumu sanmak için de hala oynuyorum belki de. "Sen" diyorum ama hangisi gerçek sensin.
-Zaman içinde seni aldım (o sunturlu yere götürdüm sayısız pencereni bana gelesin diye birer birer kapattım ve sen bana geldin)-
Zaman içinde seni aldım ve seni içimde o kadar çok değiştirdim ki, kılıfı sen olan bambaşka bir insan yarattım kendime.
İçten içe belki de çok sevince benim içimde yarattığım insan gibi oluyordur diye haykırıyorum.
Belki de gerçekten oluyorsundur.
Olmak.
Ne kadar düşünceli bir insan olduğunu biliyorum, sevdiklerine önem verdiğini, aslında duygusal olduğunu da.
Ben neden sana bir yazı daha yazıyorum? Bunları çoktan geçmemiş miydik?
Bugün saatlerce yanımda oturdun ve içimde hiçbir şey titremedi. Seninle konuşmak için can atmadım. Hatta bazen sıkıldım da.
Neden ben seni severken sen de beni öyle sevmedin
İçimdeki seni öldürdün, içimdeki seni öldürememe neden oldun.
Bak şimdi de çıkmazlarda çıldırmama neden oluyorsun.
Çok uzaklarda bir adam var. Neden beni onun benisevdiği gibi sevmedin? Sen o olsaydın eğer, şu anda kuşku duyduğum duyguları yaşamazdım. Beni öyle sevseydin senin evin olurdum ve seninle evde hissederdim. Daha nice okyanuslara dalardık, senin için umut etmişliğin tadını çıkarırdım. Şimdiki çıkmazlarda olmazdım, şimdiki zorlamalara, özlemlere, tartışmalara dayanmak zorunda olmazdım. Kendi acizliğimi görmezdim belki de.
Bak beni sevmedin diye neler oluverdi.
Şimdi ise her şey icin çok geç.
Ben seni öldürdüm, seninse geç kalmışlık umurunda bile değil.
Cheers darling.
Başka dramlara.
Her şey çok güzel olurdu o zaman, her şey çok daha kolay olurdu.
Kendimi bu kadar hırpalamazdım, kendimi senden bu kadar kaçırmazdım.
Ben seni çok güzel sevdim. O sevgiyi yakmak için de çok uğraştım.
Şimdi o sevgiden geriye kalanlara bakınca içim acıyor ve bütün bunlar için seni suçluyorum.
Neden beni de benim seni sevdiğim gibi sevmedin. O zaman hiçbir şeyden korkmazdım, şu anda bahanem olan her şey seni sen yapan sevdiğim, tolere ettiğim küçük detaylar olurdu. Kendimi senden soğutmak için "kullandığım" nedenler gözümde o kadar küçülürdü ki belki farklarına bile varmaz, varsam bile belki bunlara birlikte güler geçerdik.
Evet senden istediğim şey az buz değil.
Evet seni unutmak icin kendime psikolojik oyunlar oynadım, seni unuttuğumu sanmak için de hala oynuyorum belki de. "Sen" diyorum ama hangisi gerçek sensin.
-Zaman içinde seni aldım (o sunturlu yere götürdüm sayısız pencereni bana gelesin diye birer birer kapattım ve sen bana geldin)-
Zaman içinde seni aldım ve seni içimde o kadar çok değiştirdim ki, kılıfı sen olan bambaşka bir insan yarattım kendime.
İçten içe belki de çok sevince benim içimde yarattığım insan gibi oluyordur diye haykırıyorum.
Belki de gerçekten oluyorsundur.
Olmak.
Ne kadar düşünceli bir insan olduğunu biliyorum, sevdiklerine önem verdiğini, aslında duygusal olduğunu da.
Ben neden sana bir yazı daha yazıyorum? Bunları çoktan geçmemiş miydik?
Bugün saatlerce yanımda oturdun ve içimde hiçbir şey titremedi. Seninle konuşmak için can atmadım. Hatta bazen sıkıldım da.
Neden ben seni severken sen de beni öyle sevmedin
İçimdeki seni öldürdün, içimdeki seni öldürememe neden oldun.
Bak şimdi de çıkmazlarda çıldırmama neden oluyorsun.
Çok uzaklarda bir adam var. Neden beni onun benisevdiği gibi sevmedin? Sen o olsaydın eğer, şu anda kuşku duyduğum duyguları yaşamazdım. Beni öyle sevseydin senin evin olurdum ve seninle evde hissederdim. Daha nice okyanuslara dalardık, senin için umut etmişliğin tadını çıkarırdım. Şimdiki çıkmazlarda olmazdım, şimdiki zorlamalara, özlemlere, tartışmalara dayanmak zorunda olmazdım. Kendi acizliğimi görmezdim belki de.
Bak beni sevmedin diye neler oluverdi.
Şimdi ise her şey icin çok geç.
Ben seni öldürdüm, seninse geç kalmışlık umurunda bile değil.
Cheers darling.
Başka dramlara.
