28 Kasım 2012 Çarşamba

23 Kasım 2012 Cuma

En aydınlık sabahlara çöküyorsa bile karanlık
En en güzel sabahlar en kötü günlere dönüyorsa eğer
Barışın öncüleri aslında savaşın öncüleriyse
Sen bırak bu çığlıkları, içindeki gibi insanı bulmaya çabalamayı
En anlaşılmaz sandığın sözler bile aslında en mantıklı cümleler ise
Bu kargaşada karanlıktan uzak durman beklenmiyorsa eğer,
Bırak bu onların boynuna
Küçücük bedenleri kurşunlarla işlemişlerse eğer, iyilikten söz edilemez içi geçmiş topraklarımızda
Kimin toprakları?
Sözde bizimdiler
Barışı getireceğiz diye ellerini kana bulayanlarla yaşıyorsak eğer, buna boyun eğmek zorunlu kılınıyorsa
Pes etme demek ne çare, eğer hiçbir seçenek kalmadıysa
Sanki bütün fırsatlar kapılmamış gibi, devrimci konuşmalara ne hacet eğer onlardan değilsen
Birilerinin adına işledikleri cinayetler aslında en büyük yasakları ise katillerin
Kime güvenilir ki bu insanlar bencilleşmesin?
Sanki hala umut varmış gibi beyazdan yana olanlar, pes edin demiyorum eğer seçeneğiniz varsa


17 Kasım 2012 Cumartesi

Bunca sene bencil olanın insanlar değil de aslında ben olduğumun farkına varamamışım.

10 Kasım 2012 Cumartesi

Kimse yoktu, bende hayallerimde yaşadım.
İnsanları sevmek istiyorum.
İçimde bir şey var ve o beni engelliyor.
Gerçekten sevmek, onlarla sohbet etmek istiyorum.Ya da şakalaşmak.
Ama artık bunları adam akıllı yapacak kimse yok.
Ne adamakıllı,cıvıklaşmadan,komik olmaya çalışmadan yapacak kimse yok.
Populer olmak,sanırım herkesin kafasında bu var şu günlerde.
Neden diye sormadan edemiyorum "ortamının" olması nedir?Neden bir insan iğrenç insanlar arasında "en havalı" olmaya çalışır?
Neden insanların beklentileri bu kadar sığ?
Sadece bizim ülkemizde mi böyle yoksa bütün dünyadaki gençler hatta benden büyükler bile böyle?
Havalı olmak,en sevilen olmak,ortamının olması.
Ortamının olması nedir?Neden insanlar için bu bu kadar önemli?
Çok saçma insanlar var.
Şöyle düzgünce muhabbet edebileceğin kimse yok.
Nereye gitsen bir uyuşturucu muhabbeti,sigara,alkol muhabbeti.
Benim arkadaş çevrem böyle herhalde.
Hiçbirini sevmiyorum.
Hepsi kendi tanıdığı kişiler arasında en iyisi,en tanınanı,en komiği gibi sıfatlar almaya çalışıyor.
Bana göre bu çok saçma.
Bunun için çabalamak çok saçma.Kendini kasmıyorsan bir şekilde konuşulur zaten.
Her neyse.Sadece bu düşüncelerimin 2 sene öncesine kadar geçeceğine inanırdım.Geçmedi.Bir kaç sene sonra geçer mi,yoksa ben hep böyle mi düşünürüm?
Bunlar benim ön yargılarım mı yoksa insanlar gerçekten böyle mi?
Ben böyle miyim?
İnsnaların benim hakkımda ne düşüneceklerinden değil benim kendimin nasıl olduğunu merak ettiğim için soruyorum bunu.
İnsanları umarsamıyorum diyemem, herkes illa ki bir şeyleri umursuyordur.Ya da biri zayıf noktasına dokunup onun kafasını kurcalamıştır.
Düşüncelerim o kadar karışık ki yazarken bile toparlayamıyorum,eskinin aksine.
Bu düşüncelerim biraz da "tutsak" olduğum için mi varlar?
Bu tutsaklık bitince düşünceler de kaybolacaklar mı?
Ön yargı mı değil mi diye karar veremediğim şu düşünceleri istemiyorum.
Aslında ön yargı değil bunlar,ne zaman objektif bakmaya çalıştıysam bile hep kendilerini aşağılatan bir şeyler yaptı insalar.
Hayır,ben çok soru sormuyorum.Seninde kendine bir bakıp sorman gereken soruları yazıyorum sadece.