Bir şeyler yapmam lazım, öyle dışarı çıkıp gezmek gibi değil gerçekten beni tatmin eden, hayallerime giden bir şeyler yapmam lazım
Aylardır bunu düşünüyorum, hiç şimdiki olduğum kadar boş olmamıştım.
Eskiden beni tatmin eden sıfatlarım vardı, basketbolcu, snowboardcu, koç gibi..
Şimdi ise hiçbiri elimde yok ve elimdeki kırıntıların bana sağladıkları hiçbir yarar yok
Benim bambaşka şeyler yapmam lazım, gerçekten, yine söylüyorum hiç bu kadar boş hissetmemiştim, hiç bu kadar sadece "yaşıyor" olmamıştım.Varlığımı öncelikle kendime kanıtlamak için bir şeyler yapmam lazım.Benim "ben" olmam lazım.Yeniden..
Etrafıma bakıyorum, çok fazla olmasa bile benim yaşımda ya da benden biraz daha büyük insanların ciddi başarıları var.Bu bana boşa geçirdiğim, kaybedilen zamanlarımı hatırlatıyor.Kendim için bir şeyler yapmam lazım, kendimi geliştirmem lazım.Ve bunu nasıl yapabileceğim hakkında ufak da olsa fikirlerim var.
Ben başarılı olmalıyım, çünkü küçüklüğümden beri yaptığım tek şey başarılı olmaktı.
2008'de gelen büyük - bana göre büyük- yenilgiyle bende kendime olan güvenimi kaybettim. Bir şeyler yapmaya çalıştıysam da hiçbir zaman onlar için çabalayacak isteği bulamadım kendimde, hiçbirini sonuna kadar götürmedim.Elime geçirdiğim fırsatları nasıl elimin tersiyle itebilmişim, nasıl o suçladığım ve dalga geçtiğim insanlardan olabilmişim, bu ben olamam.
Bu bomboş kalmış insan ben olamam.
Varlığımı öncelikle kendime kanıtlamak için bir şeyler yapmam lazım, yaşadığımı ortaya çıkardıklarımla kanıtlamam lazım.
Ben, şu aç gözlülüğümle neler istiyorum şu anda bir bilsen. Her şey olabilirim. Çünkü her şeye yeteneğim olduğunu biliyorum. Ben ne yapmak istiyorsam yapabilirim, ne olmak istiyorsam olabilirim.
Var olduğumu bilmek için başarılı olmam gerek, kendimi tatmin etmem gerek.
Ve biliyorum yapacağım, hiçbir zaman şimdiki olduğum insan olmayacağım
Bütün bu kaygım aslında mükemmelliyetçiliğimden geliyor, kendime baktığım zaman aslında ben bomboş değilim.Sadece sıradan bir insanım, başarılarım yok değil mi, tabii ki de var, hemde çevremdeki bir çok insandan daha çok var.Bu, sadece bana yetmiyor, ben sıradan olamam, ben diğerlerinden sıyrılıp, bir şeyler olmam lazım, bir şeyleri gerçekleştirmem, üretmem lazım.
Tabii ki bir gereklilik değil sadece insanın içini kemiren o bitmeyen istek ve hırs bu.Ben sadece varlığımı gerçekleştirmek isteyen biriyim.
Kendimi çevremdeki bir çok insanla karşılaştırmaktansa kendi kriterlerime göre kendimi değerlendiriyorum.
.Eğer kendini diğerleriyle karşılaştırırsan ve sonucundan memnun olursan sen her zaman olduğun yerde kalırsın.Bazı kör insanlar, kendinden üstünleri görmek yerine, kendi seviyelerindeki insanları görerek egolarını tatmin ederler.Bu demektir ki, o insanlar hatalarını, eksiklerini görmektense onları görmezden gelirler ve hiçbir zaman ilerleyemezler.
Evet böyle işler.

Ben bir şeyleri gerçekleştirmeliyim, başarılı olmalıyım.

Don't worry sweet child
They will come and be gone soon

But you will be wasted at the end.

Dün

Ne biliyor musun
Hiç kimseye güvenemezsin
Senin önemli bir anında derler ki "Söz vermiştim ama pardon"
Ve senin alttan almanı beklerler
Yeni bir şey değil her zaman yaptıkları gibi
Kaçıncı kere alttan aldığını ya da onun senin için önemini düşünmezler
Sonrada senin tolerans gösterebileceğin nedenlerini bile yok ederler
En çok saçmaladıkları yer budur
Ve ardından da hiçbir şey söylemezler, umursamazlıklarından mı yoksa mahcup olduklarından mı bilemezsin
Bir fikir daha ağır basar diğerine göre, biliyorsun
İnsanlara güvenirsen ortada kalırsın, güveneceksen eğer her zaman başka bir dayanağının olması gereklidir
Sadece kendini düşünen insanlar topluluğu

Bazen bazı şeyler oluyor
Üstesinden gelemediğim ama gelmeye çalıştığım şeyler
Bir süre geçiyor o bazı şeylerin üstünden ve ben yine o normal halime geri dönüyorum
Benim normal halim.. İçimde tartıştığım başka bir şeydir bu, hiçbir zaman kendimin nasıl olduğunu bilemedim
Çekingen miyim atılgan mıyım kıskanç mıyım neşeli miyim ya da depresif miyim
Hiçbirini bilmiyorum kendim hakkında
O kadar değişkenim ki her yeni gün başka bir insanım ben
İnsanın kendini tanıması bir ömür sürerken benim kendimi tanımam bir gün sürecek değil ya
Bulunduğum durumda kafam o kadar karışık ki bulunduğum durum nedir ve neden bu his geri döndü bilmiyorum
Kendileri beni bir ay yalnız bırakmışlardı bu sıralar iş başı yapıyorlar sanıyorum
Ama neden?
Bu ben değilim
Ben nasılım?
Kafam o kadar karışık ki yazamıyorum
Şu aylar içinde kendime söz verdiğim şeyleri kırdım
Kendimi hem akıllı hem de salak hissediyorum
İronileri nasıl içinde birebir yaşayabilirsin ki?
Şimdi üşündüm de, bu katlanılacak bir şey değil
Ben böyle hissettikçe hayat güzel değil
Beni mutlu edecek hiçbir şey yok
Evet müzik var
Ama bazı anlar geliyor ki müzik bile bana ulaşmayı başaramıyor
Ben neden böyleyim ve ben aslında nasılım?
Kendimi çoktan en azından birazcık bile olsa tanımış olmam gerekmez miydi
Kendimi seviyor muyum sevmiyor muyum bunu da bilmiyorum
İnsanın kendini sevip sevmeme gibi bir duygusunun olması çok garip değil mi?
Sanki içinde biri daha var ve senin yerine bir şeyleri karar veriyor ama aslında o sensin
Belki de şimdi sevgi sadece iki kişilik bir şey değildir diyeceksin
Pardon, yine beni yanıldı sandın ama ben senden daha hızlı düşünüyorum
Bazen insanlardan nefret ediyorum
Bazen de onları nedensiz çok seviyorum
Bu dayanılamaz bir şey çünkü hangi günün nasıl olacağını bilemiyorsun
Evet bulmuş olmam gerekirdi
48 saattir sadece 6 saat uyudum
Belki de uykusuzluğumdandır boğazıma kadar bohemliğe batmam

Boş yazılar yazmaya başladım
Eskisi gibi edebiyat parçalamıyorum artık
Ehe bu da demek ki her şey olmayan sikimden aşağı((((:

Bir anda öyle çok şey anlatmak istiyorum ki 

Sonra hevesim kaçıyor susuyorum.

İşte böyle bir şey 

Bu aralar kendimi anlatmaktan ve anlamaktan acizim 

Nasıl hissettiğimi ve ne yapılması gerektiğini ya da bir şey yapılması gerektiğini bilmiyorum 

En kolayı olarak bende bütün bunları düşünmüyorum 

Her zaman yaptığım gibi 

Büyük kaçış arkadaşlar ben gidiyorum 

Bir şeyler oldu.
İyi mi kötü mü bilmiyorum
Sadece yazmak istedim

Yine insanlardan nefret ediyorum ve neden yine farklı değil.

O kadar acizler ki.

Eğer bir silahım olsaydı, keşke olsaydı, hepsini öldürürdüm.

Megadeth'e tek başıma gitmiyorum.
Mutlu muyum sarıyla gittiğim için?

Hayır.

Sadece mutluymuş gibi davranıyorum.